De Mindfuck die lente heet

Na een klein voorproefje twee weken geleden is het afgelopen weekend het euforische lentegevoel als een warme deken boven Nederland komen te hangen. De kracht van de zonnestralen was, mits uit de wind goed voelbaar wat heel zon beminnend Nederland naar terrassen, parken en zelfs het strand wist te lokken. Natuurlijk hou je er altijd de realistische pessimisten tussen, zoals een man die mij bij het fluitend uitzetten van het terras begroette met de mededeling; ‘Goedemorgen, volgende week gaat het regenen.’ Op deze uitzondering na geniet de rest van de stad in hun nieuwste zomer outfits en grote zonnebrillen van de officiële start van de lente die het gevoel geeft dat de eerste blosjes al voorzichtig op je wangen verschijnen.

Deze eerste speldenprikjes van de zon zijn voor veel mensen  de reden dat dit seizoen wordt gezien als het mooiste seizoen van het jaar. Ik kan daar op zich ook wel inkomen, maar er zit volgens mij meer een psychologische mindfuck achter.

Objectief gezien biedt de zomer meer warme dagen, meer daglicht, zelfs meer bloemen, meer kleur en meer uren om ‘buiten te spelen’. Het verschil is alleen dat tegen de tijd dat het juni is we  er alweer aan gewend zijn dat de jas thuis kan blijven, we op het dakterras kunnen dineren en de bomen in het blad zitten.

Ik zie de lente een beetje als de voorpret op een vakantiereis. Ik kan al genieten van het boeken van een vliegticket en geilen op gegoogelde foto’s van de oorden waar ik naartoe zal gaan. Afgelopen winter heb ik als koukleum koningin zelfs het bevroren Waterland kunnen waarderen, omdat ik wist dat ik binnen een maand in een warm ver oord zou zitten. Deze mentale voorbereiding op een vakantie, waarvan je nog geen flauw idee hebt hoe het zal gaan worden is op dat moment mooier dan de vakantie zelf. Je kan fantaseren hoe je over het witte strand zal flaneren, zoals je nu nog kan fantaseren over hoe geweldig de komende zomermaanden zullen zijn. Ik geloof ieder jaar opnieuw dat we van april tot oktober alleen maar strakblauwe luchten zullen krijgen. De kans dat dit daadwerkelijk zal gebeuren is niet groot, evenals dat je reis naar het verre oord niet exact zal verlopen zoals je erover hebt gefantaseerd. Nog steeds zal de vakantie zelf leuker zijn dan de voorpret vooraf, waar je je op dat moment al amper meer iets van kan herinneren.

Een andere reden waarom de zomer uiteindelijk leuker is dan de lente, is dat je dan niet meer de hele dag met een sjaal en handschoenen in je tas hoeft te lopen, omdat het ’s avonds toch nog verrekte koud wordt.

Wat sommige diehards overigens niet weerhoudt om de fik al in de barbecue te zetten. Natuurlijk begrijp ik dat je zo snel mogelijk weer tot laat in de avond koteletten wil kunnen roosteren, maar helaas is het in deze periode ‘s avonds nog steeds eerder weer voor snert binnen bij de kachel dan buiten naar garende burgers boven smeulende kooltjes te staren.

Gelukkig is die zonsondergang en daarmee gepaarde temperatuur drop-down afgelopen weekend weer met een uur uitgesteld en kan ik na werk zelf ook nog even genieten van een vitamine-D boost. Straks kunnen we weer gewoon tot na tienen met een fles witte wijn genieten van zwoele temperaturen en is de kans alweer een uurtje kleiner dat je in vol daglicht richting je bed fietst na een avondje stappen.

Deze laatste opgesomde pro in dit pleidooi wordt echter in zijn bestaan bedreigd, want inmiddels hebben al ruim 35.000 mensen (toeval of niet, maar dat zijn ongeveer net zoveel mensen als er in Dronten wonen) een petitie getekend voor onmiddellijke afschaffing van de zomertijd. Als argument wordt gegeven dat het geschuif met de klok zeer ongezond en schadelijk is, volgens hen zorgt het zelfs voor meer sterfgevallen en ongelukken in deze periode.

Die meer doden zal vast wel kloppen, zowel bij mensen als bij dieren ligt het sterftecijfer het hoogst aan het eind van de winter, begin van de lente omdat de energiereserves van de lange donkere koude periode dan uitgeput zijn. En je gaat mij er niet van overtuigen dat die meer dooie vogels en herten een gevolg zijn van ons gerommel aan de klok.

Het argument dat er door de zomertijd meer verkeersslachtoffers vallen heb ik geprobeerd terug te vinden in de statistieken, maar tevergeefs. Er vallen door het hele jaar de meeste slachtoffers in de avondspits en in maart meer dan in februari. Wellicht dat mensen zich nu kapot schrikken dat ze ineens weer tegenlicht hebben als ze zich stapvoets naar huis verplaatsen. In plaats van in het donker met de koplampen van de tegenligger recht in je gezicht de file trotseren, maar daar heb ik geen bewijs voor gevonden. Wel heb ik twee uiteenzettingen per maand uit het Verenigd Koninkrijk en België achter­haald.

Bij de Britten was er ieder jaar een andere ‘maandwinnaar’ en in België was de maand mei de afgelopen jaren het dodelijkst in het verkeer. Die maand kan ik niet verklaren, maar ik kan wel de klok als dader uitsluiten.

De enige conclusie die ik kan trekken is dat al deze 35.000 petitie tekenaars een aantekening in hun paspoort moeten krijgen dat ze enkel mogen reizen tussen landen die vallen binnen de Midden-Europese tijdzone. Want als twee keer per jaar wennen aan één uurtje tijdsverschil al levensgevaarlijk is, moet een weekendje Londen haast wel dodelijk zijn voor deze mensen.

Ondanks al deze gevaren die wij dus moeten trotseren ga ik, en ik hoop ook al deze petitietekenaars,  in ieder geval genieten van alle voorpret die de lente te bieden heeft en fantaseren over de meest epic zomer ooit die voor de deur staat!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.