Ik had al veel eerder het voornemen om niet meer over Corona te schrijven. Met als gevolg dat ik maandenlang niks online heb gezet. Waarom dan nu toch weer hierover beginnen? Omdat we op een tweedeling staan in de mondiale aanpak voor de komende jaren. Daarom dan nu nog een allerlaatste keer een blog over dit virus en gaan we volgende keer weer gewoon focussen op meer interessante zaken.
Nu in Nederland bijna driekwart van de bevolking boven de twaalf jaar volledig is gevaccineerd wordt het hoogtijd om niet alleen binnen de grenzen te kijken, maar ook naar het mondiale percentage. De rijkste landen van de wereld konden het zich veroorloven om vooraan in de rij te staan bij de farmaceuten en de gehele voorraad voor zichzelf op te kopen. Als troost werden er donaties van vaccins toegezegd voor het einde van dit jaar. Nou is het nu nog lang geen Kerst en kwam de campagne hier ook als een zware diesel op gang, maar de doelstelling om 27 miljoen vaccins te doneren in twee maanden begint met de dag ongeloofwaardiger te worden. Op dit moment is het nog geen 8 procent van dat aantal en gaat het daarbij voornamelijk om de afgedankte AstraZeneca’s waar de overheid dit voorjaar mee zat opgescheept.
Bij deze ‘donatie’ werd verbaasd gereageerd toen de Surinaamse bevolking niet laaiend enthousiast was, maar eerder sceptisch. Je zou bijna denken dat ze daar ineens beginnen te ontwikkelen en ook de horrorverhalen over de bijwerkingen, waardoor wij het spul niet meer vertrouwden, konden lezen. Inmiddels zullen al die AstraZeneca’s die hier nog in de voorraadkast lagen wel over de ‘tenminste houdbaar tot’ heen zijn en zal het bij de overige ruim 92% van de beloofde vaccins om een ander merk gaan. En stel nou dat het onverhoopt toch gaat lukken om deze 92% af te leveren dan zijn we er nog lang niet. Dit jaar hebben we in een toch redelijk gestructureerd land als Nederland gezien dat het nog niet meevalt om een landelijke campagne op te zetten waarin de registratie klopt, mensen dicht bij huis een afspraak kunnen maken en er voldoende animo is. Met flinke zakken geld is er toch nog wel een aardig resultaat neergezet en zo’n zelfde resultaat moet een Unicef, dat verantwoordelijk is voor de distributie van de gedoneerde vaccins, nu mondiaal gaan regelen. Ik ga hier nu niet eens in op de praktische belemmeringen als -70oC vriezers in de Sahara, maar meer de vraag in hoeverre de rest van de wereld zit te wachten op onze rest vaccins.
Die Afghaan heeft gelijk als hij zich meer zorgen maakt om de Taliban, dan om een virus. De Liberiaan heeft gelijk als hij liever een ebola vaccin van Pfizer ontvangt dan eentje tegen Corona. Hetzelfde geldt voor de Zuid-Afrikaan die de voorkeur geeft aan een Hiv vaccin. Het is best triest om te realiseren hoeveel miljarden er nu zijn geïnvesteerd in een relatief ongevaarlijk virus als je het vergelijkt met andere tropische ziektes waarbij grootschalige inentingscampagnes nog lang niet in zicht zijn.
Als bovendien in eigen land al niet 100% van de mensen vertrouwen hebben in dit farmaceutische product, hoe gaat Unicef het Midden Oosten overtuigen om dit Westerse goedje massaal in hun arm te laten spuiten?
De Wereldgezondheidsorganisatie is tegen een derde vaccinatieronde in het Westen voor de rest van de wereld aan de beurt is geweest. Echter, in hoeverre is het daadwerkelijk in het belang van Afrika en Azië dat deze campagne er komt en in hoeverre is het ons eigen belang? Door alle investeringen die er in Europa, Noord-Amerika en Oceanië zijn gedaan zullen hier geen nieuwe varianten ontstaan, maar zolang er in Afrika op het huidige tempo wordt geprikt ontstaat er in Lagos vanzelf een variant die ongevoelig is voor de huidige shots.
Op dat moment wordt het ongevaccineerde Afrika weer ons eigen probleem, want hier kan dan de hele campagne weer opnieuw uit de kast worden getrokken. Met een beetje mazzel hebben ze de draaiboeken dan nog niet door de shredder gehaald en gaat alles net iets sneller dan de eerste keer en zien we wie zeker niet op een mondiale vaccinatie zit te wachten. Omzet technisch levert doneren aan Afrika en Azië niets op voor Mr. Pfizer en Mme. Moderna en een eventuele uitroeiing van het virus net zomin.
Voor deze spelers is het veel interessanter als er jaarlijks een phi, chi, psi en omega variant opduikt in Lagos, New Delhi of Jakarta zodat alle Ruttes van deze wereld massaal nieuwe vaccins kunnen gaan hamsteren die onbetaalbaar blijven voor de rest en zeker niet patentvrij in het bezit van de Liberiaan met zijn ebola komen.