Nog geen week geleden was alles nog koek en ei en begon het geflirt volgens de vier betrokkenen steeds meer vormen van een relatie te krijgen. Nog voor de zomer zou er een akkoord liggen en zou Rutte III officieel gepresenteerd kunnen worden. Toen kwam daar ineens het nieuws dat de heren gezamenlijk hadden besloten uit elkaar te gaan. Er werden in het openbaar geen verwijten gemaakt over de breuk en drie van de vier zullen waarschijnlijk nogmaals elkaar de kans willen geven. Heel verrassend is het ook niet dat de vierde partij degene was die uiteindelijk weg is gelopen, want dat Jesse Klaver al een tijdje twijfelde of hij wel een verdere serieuze toekomst zag was al een poosje duidelijk. Hij zei zijn dates met de anderen af vanwege Papadag en bleef angstvallig stil over de vorderingen.
Anderzijds was het natuurlijk ook wel een zeer ingewikkelde polygame constructie waar de heren voor probeerden te gaan. Zeker als je dat vergelijkt met de verstandsrelatie van vier jaar waar Rutte net uit was verlost. Het koppel VVD-PvdA wist weliswaar voor het eerst sinds 1998 met een regering de eindstreep te halen. Ze hebben geen huwelijk gehad waar het servies door de kamer dreigde te worden gegooid zoals dit millennium in genoeg regeringen wel het geval was. Maar een passievol duo waar de vonken vanaf sprongen is het ook nooit geweest. Echter, ook al zouden de twee samen nog de intentie hebben gehad om de draad weer op te pakken zijn ze kansloos, want tussen de PvdA en de Nederlandse stemmer is de liefde nog meer bekoeld dan tussen het tot vorige week flirtende kwartet.
Dus zullen de partijleiders weer mee mogen doen aan het speeddaten met de formateur, die dan hopelijk een combinatie ziet die ze de eerste keer op miraculeuze wijze over het hoofd had gezien. De kans hierop is niet zo groot, want het aanbod partijen dat zich tot elkaar aangetrokken voelt komt niet overeen met het aanbod zetels dat wij ze gegeven hebben. Daarentegen hebben ze wel bijna allemaal iemand die ze niet leuk vinden en per definitie geen avances naar willen maken.
Zo wil de SP niet met de VVD, omdat de VVD ongeveer hetzelfde verkiezingsprogramma had als de SP, maar dan gespiegeld. Zo wil de VVD geld dat er wel is niet uitgeven en de SP geld dat er niet is wel uitgeven. Terwijl ze het in het college van B&W in Amsterdam toch al drie jaar aardig met elkaar uithouden. Misschien moeten ze daar eens op de koffie gaan in plaats van bij de informateur.
Een andere optie is de ChristenUnie, maar daar heeft D66 dan weer niet zoveel trek in, want D66 pleit ervoor dat mensen makkelijker hun eigen dood moeten kunnen bepalen, waar van de CU een nog lang geen levensvatbare foetus niet dood mag. Bovendien zou een ChristenUnie zichzelf ook niet echt als serieuze partner van de VVD moeten zien wat dit betreft. Het demissionaire kabinet van de VVD heeft namelijk een maand geleden nog de NIPT-test, om het syndroom van Down en andere chromosomale afwijkingen bij foetussen te ontdekken, voor iedere zwangere vrouw beschikbaar gesteld. Ik schat de kans daarbij nihil dat deze test door aanstaande moeders zal worden gedaan om zichzelf alvast mentaal voor te laten bereiden op de zorg voor een mongooltje in de toekomst.
Vervolgens hebben we nog Wilders, die zegt open te staan voor iedere partij. Alleen heeft hij dan weer het probleem dat geen enkele partij open staat voor hem en alle toegangswegen voor hem dichtgooit. Terwijl hem dat dan juist weer aan zou moeten spreken eigenlijk. Bovendien heeft Wilders al een keertje half mee mogen regeren als gedoogpartij, maar nog geen twee jaar en een lange relatietherapie in het Catshuis later gaf hij er al de brui aan en kregen we een demissionair-minderheidskabinet. Een begrip dat Rutte waarschijnlijk weg heeft gelaten op zijn CV.
Het omgekeerde is aan de hand met de PvdA, waar de drie overgebleven scharrels best mee zouden willen babbelen. Maar na de keiharde afwijzing door het volk blijven ze liever eventjes een tijdje vrijgezel om zichzelf weer een beetje bijeen te pakken. Bovendien regeren ze nog steeds zolang de formaties lopen. Want alle tijd die er nu al verloren is gegaan en de, waarschijnlijk, nog langere tijd die in het nieuwe project moet worden gestopt wordt het land nog steeds bestuurd door de huidige ministers en staatssecretarissen, alleen mogen en kunnen ze geen gekke dingen doen. Op zich is dat prima een tijdje vol te houden, want in de periode Balkenende I – teveel zijn we denk ik langer demissionair geregeerd dan daadwerkelijk door een kabinet. Deze grappenmaker heeft het zelfs nog voor elkaar gekregen om van een demissionair minderheidskabinet een demissionair-demissionair minderheidskabinet te maken in 2006. Alleen bleek dat volgens de wet niet te kunnen, dus moesten de herrieschoppers schoorvoetend naast elkaar hun tijd uitzitten.
Al met al zit ons systeem, zo blijkt maar weer, toch behoorlijk gecompliceerd in elkaar. Dan doen ze dat in Frankrijk een stuk eenvoudiger door de gekozen president zijn kabinet bij elkaar te laten verzamelen. Staat echter tegenover dat in de eerste stemronde er nog geen 24% van de stemmen naar de beste man gingen. Wat betekent dat ruim driekwart van de Fransen liever een andere kandidaat had gehad om de komende vijf jaar een zware stempel op het Franse beleid te mogen drukken. Dan is de kans hier straks met een coalitie van vier à vijf partijen al een stuk groter dat de door jou gekozen club mag regeren.
Het is alleen natuurlijk de vraag of zo een bonte orgie ooit vier jaar stand kan houden, of toch ook, na goed overleg, als vrienden eerder uit elkaar zullen gaan.